Kamyonların hayati önemi, Tırport Yönetim Kurulu Başkanı Dr. Akın Arslan'ın açıklamalarıyla bir kez daha vurgulanıyor. Dr. Arslan, kamyonların 10 gün süreyle çalışmamasının, ülkenin yaşayacağı ciddi lojistik ve tedarik zinciri krizlerine dikkat çekiyor. Bu durumun, gündelik yaşamı derinden etkileyeceğini ve toplumun temel ihtiyaçlarının karşılanmasında büyük zorluklar yaratacağını belirtiyor
Kamyonlar 10 gün çalışmazsa hayatımız nasıl etkilenir?
Kamyonların, hayatımızın idamesi için ne kadar kritik bir role sahip olduğu gerçeğinin ne kadar farkındayız? Kamyonların çalışmayacağı 10 günlük bir süreç, hayatımızı ciddi anlamda etkiler. Kamyonların olmayacağı 10 günde adeta felç durumu yaşanacağını ifade eden Tırport Yönetim Kurulu Başkanı Dr. Akın Arslan, şunları söyledi:
“Kamyonlar kontak kapattığında, 10 gün içinde adeta yoğun bakıma giren ülke, kamyonlar yeniden sefere başladığında en erken 3 ayda tekrar normalleşebilir. Unutmayalım ki, eğer kapınıza bir ürün teslim ediliyorsa veya marketten bir ürünü satın alıyorsanız veya doktora gittiğinizde size bir tedavi uygulanıyorsa, bu ürünleri size bir “kamyon” getiriyordur.” dedi.
Doğru yük ve doğru kamyonların istenilen yer ve zamanda akıllı eşleşmesini sağlayan global lojistiğin dijital platformu Tırport’un Başkanı Dr. Akın Arslan, kamyonların olmayacağı 10 günü değerlendirerek, şunları anlattı.
Kamyonların olmayacağı 10 gün, bizleri neler bekleyecek?
1.GÜN:
Günlük süt ve ekmeklerin dağıtımı zorlaşır, kargo teslimatları gerçekleşemez, günlük tedarik edilen market ürünlerinin sevkıyatları yapılamaz.
2.GÜN:
Marketlerin günlük tedarikleri durma noktasına gelir. Yakıt istasyonları, yakıt stoklarını bitirmeye başlar. Tedarik sıkıntılarının halk tarafından duyulmasıyla marketlere ve yakıt istasyonlarına stok amaçlı hücum başlar. Yakıt istasyonlarında kısıtlamalara gidilir, yer yer kuyruklar görünür.
3.GÜN:
İçilebilir ambalajlı suya, bebek bezi, mama vb. kritik ürünlere erişim oldukça güçleşir, marketlerdeki raflardaki boşluklar dikkat çeker. Et ve süt ürünleri fabrikaları, üretimleri durdurmak zorunda kalırlar. Bazı yakıt istasyonlarında, stoklarının bitmesi ve yeni yakıt tedarik edilememesi nedeniyle kapanmalar başlar. Marketlerde günlük hiçbir ürün kalmaz.
4.GÜN:
Yaşanan akaryakıt tedariği sıkıntısı, toplu taşımada ve servis araçlarında, sıkıntılar doğurmaya başlar. İnsanlar okula, işe giderken zorlanırlar, aksamalar olur. Marketlerdeki raflar büyük oranda boşalmaya başlar. Kâğıt ve temizlik ürünleri kıtlıklar oluşur. Tarla/seralardaki ürünler toplanamaz hale gelir. Hallerdeki taze gıdalar bulundukları yerde zayi olmaya başlar. Hastanelerde hijyen sorunları baş gösterir. İlaç ve tıbbi sarf malzemesi yetersizliği ortaya çıkar. Hastanelerde hizmetlerde aksaklıklar dikkat çeker.
5.GÜN:
Ambalajlı içme suyuna erişim çok güçleşir, hotel/restoran vb. yerler, gıda tedariği ve hijyen sorunları nedeniyle kapanmak ile karşı karşıya kalır, eğitime devam edilemez, hastanelerde sağlık hizmetleri ciddi aksar. Endüstriyel üretim sorun yaşanmaya başlar. Sokaklarda asayişi sağlamanın güçleşmesi sorunları ile karşı karşıya kalınabilir.
6.GÜN:
Artık, marketlerin raflarında gıda-dışı ürünlerin dışında hiçbir şey kalmaz. Ambalajlı su bulunamaz. Su fabrikaları sevkiyat yapılamadığından üretimlerini durdurmak zorunda kalırlar. Şehirlerde, fosil yakıtlarla çalışan otobüs ve minibüsler garajlara çekilir. Toplu taşıma, metrolar hariç büyük oranda sekteye uğrar. Ülke genelinde inşaat faaliyetleri durma noktasına gelir. Demir-çelik gibi ağır sanayi, otomotiv gibi ana sanayi dallarında üretime ara verilmesi planlanmaya başlar. Seri üretimler, genel olarak zarar görür.
7.GÜN:
Polis güçleri yetersiz kalır, ordu güçleri şehirlerdeki yağma ve ayaklanmaları kontrol altına alabilmek için devreye girmeye başlarlar. Halk kırsal alanlara gitmeye çalışır. Bankalar güvenlik riskleri nedeniyle görevlerini yapamaz hale gelirler, emniyetli olmadığından şubeler kapatılır. Halktan taşrada yerleri olanlar şehirleri hızla terk ederek köylerine dönmeye çalışırlar. Yakıt karaborsaya düşer. Gıdaya ve ambalajlı suya erişim çok sınırlı hale gelir. Ülke genelinde büyük oranda üretim durur. Herkesin tek derdi, hayati idame olur.
8.GÜN:
Ülke genelindeki tüm marketler kapanır, fırınlar yeterli un ve maya stokları kalmayacağından üretimi büyük oranda durdururlar. Un, meyve, domates gibi ürünler tedarik edilemediğinden makarna ve diğer gıda üretim fabrikaları üretimlerini komple durdurmak zorunda kalırlar. Asayiş ülkenin bir numaralı gündemi haline gelir.
9.GÜN:
Devlet kurumlarının elindeki araç ve imkanlarla halkın kısıtlı olarak beslenebilmesi için 7/24, ordu himayesinde seferberlik sürecine geçilir. Devletin organizasyonuyla kontrollü üretim ve dağıtım başlar. Ordu’nun kıta yükü stokları kullanılmaya başlar. Ailelere güvenlik güçleri nezaretinde karne bazlı gıda ve hijyen ürünler teslim edilir. Şehirlerden köylere göç hızlanır.
10.GÜN:
Ülkede artık sıkıyönetim ve seferlik süreci vardır. Gıda ve yaşam için zorunlu ürünlere erişim, tamamen kontrollü hale gelir. Otoritelerin onaylamadığı hiçbir araç yakıt alamaz. Toplu taşıma biter, sağlık gibi zorunlu hizmetler ordu himayesinde oldukça güç koşullarda yerine getirilmeye başlar.
